Verhuisd

Na jaren zo hier en daar geblogd te hebben, verhuis ik definitief naar de site koningcoacht.nl, ik hoop je daar te zien

Groei - een gedicht

Januari 2009

Waar ligt verscholen
de kern van dit bestaan
Ik voel de kracht en zie het licht
waar komt dat toch vandaan?

Wie of wat in mijn bewustzijn
gooit steeds met grote trom
de deur dicht om te vergeten
wat ik even horen kon

Ik wil schrijven en beminnen
vertellen zonder dwang
de wind zijn op het water
met een licht klotsend gezang
je wiegen en bewegen
tot er vrede weer kan zijn
in mij en ook in anderen
zo te leven vind ik fijn

Toeval bestaat niet

Gisteren had ik met een vriendin een mooi gesprek. Ik wil starten met mijn eigen praktijk voor coaching en counseling en zij heeft een bloeiende praktijk. en toch was ons gesprek niet doelmatig maar meer een wandeling door een tuin die we delen, wetend dat je het als coach niet altijd weet maar dat je meewandelt en geeft vanuit je hart wat je bij te dragen hebt en dat het en samenspel is. Prachtige momenten van herkenning en kunnen ontvangen en geven.
Vervolgens rijd ik naar huis, nog denkend aan dat het vaak zo is dat iets komt als je het nodig hebt. en als ik nu één ding nodig heb is tijd om te gaan doen wat ik nu voel dat moet gebeuren, ik moet ruimte gaan maken. Physiek heb ik die ruimte al, maar geestelijk vraagt het ook aandacht en ik moet het delen, uitnodigen, me laten kennen. Dus ik neem me voor te gaan plannen.
Als ik thuis kom hebben we het over de aankomende hemelvaart en het weekend en ineens begrijp ik dat mijn lief vrijdag gewoon gaat werken. Dat we helemaal niet gezellig samen de dag door gaan brengen.
Ik schiet in de lach. Was ik op zoek naar tijd? Het is al geregeld!
En nu Noblesse Oblige, vrijdag ga ik starten met schrijven van mijn website en uitvogelen hoe je dat überhaupt doet, ik ben benieuwd!

Star Sign

I am in the Emergent Space learning Group and that gave a special edge when I entered the Otto Scharmer Theorie U lecture #dzl2011 yesterday.

What I found fascinating is the way to get to presencing. It starts with observation and being a good listener. Going from downloading (listening form the centre of your own universe), to the open mind (getting to the corners of your being and listen with open windows, using your curiosity for everything new and unknown, rejecting nothing) to the deeper level of listening even, the open heart.

When you listen from your open heart you sense the other, you let go of your own universe and enter the universe of the other by truly connect and be present in that other life. An yes I have had sensing experiences like that, I know I can but as so many things this level of listening will take practice before it is an art to me.

An now, when finally you have truly learned to listen, there is a bonus. You are present in the presence of others and glimpses will emerge, emerge, emerge and they are their for the taking, seeing, sensing, hearing, feeling.  It is like you have shifted from seeing your own star into seeing the other star and then another an then another and in an instant you look into these seperate dots and a pattern emerges, like a star sign, and it tells you something about the future coming from your source connected to the other sources.

It looks like abracadabra and at the same time it makes perfect sense. Now with this star sign it is like a true horoscope, you do not always read it the right way. And there will be voices in your head. The "that is impossible", "yeah right" voice and  sometimes "are you sure, what if" voices. So if ever something was to be sabotaged it could be that little inspiration you got from seeing the emerging pattern. But it could also be that you meet somebody going your direction, or you see a window of opportunity or you stumble on good luck. And that you just act, act on that impulse that would have never occurred to you when you would have stayed on that star.

I have unconsciously walk this path looking for love in my life and it has led me to the deep connection and fun with my man and future husband and our children. It still feels like growing more intense all the time.

In my work the lecture has increased a small flame for a project I want to take on and I explained to three people yesterday (acting on impulse) and they all want to help me in finding the shape in which it can take place. I dared myself to start this fall and I dare myself to explain it in this blog end of April

Ui

Het leven wordt in mijn wereld het meest vergeleken met een ui. Een ui die je afpelt, het ontdekken, het proces van schil voor schil tot de kern komen en in elke schil schijnbaar dezelfde zaken weer zien. Een ui kan je tot tranen toe bewegen maar een maaltijd ook heerlijk doen smaken, het is gezond. Ja de metafoor van de ui is nog niet zo gek als je denkt aan persoonlijke ontwikkeling. Alleen al het woord ontwikkeling, de wikkeling eraf halen,  heeft iets uiigs.

Volgens mij betekent de UI dan ook Unieke Ik.  Met alle boeken die ik ooit las, alle trainingen die ik volgde, alle lessen die ik leerde, geldt hetzelfde als met de troep in mijn huis, al dan niet door mij veroorzaakt. Ik mag het zelf opruimen;  op mijn manier, in mijn tempo en met alleen mezelf als jury. Het hoeft niet, het mag.

Niet alle zaken in mijn leven of in jouw leven heb ik in de hand, ik heb alleen mezelf in de hand. En ik heb (gedeeltelijk) regie over mijn manier van ermee omgaan en erover te denken. Dat is het enige waar ik invloed op kan uitoefenen. Waar ik voor verantwoordelijk ben. In mijn leven heb ik steeds weer gemerkt dat hoe meer ik  verantwoordelijkheid neem voor mezelf en mijn eigen “troep”, hoe meer ik kan delen op een manier die echt samen is. Echt samenzijn helpt. Even helemaal gezien worden helpt echt. Niet een oplossing maar even samen van het uitzicht genieten geeft ruimte, steeds weer ruimte. En in die ruimte vinden nieuwe verbindingen een bodem om te groeien, kan een nieuw inzicht worden ontvangen, kan ik zelf een ontdekking doen die me verder helpt en weet ik weer waar te gaan in mijn zoektocht.

Ik krijg het zelf en geef het anderen. In mijn coaching praktijk werk ik aan die ruimte. En terwijl mijn praktijkruimte nu aan mijn huis gebouwd wordt, plant ik het zaadje van deze ui in de grond. Dat mijn ruimte maar vol mag stromen met mensen die ik mag begeleiden in hun zoektocht en het afpellen van hun Ui. De Ui in ruimte, ik vind het een mooi idee.

Push

Heb je ooit de geboorte van een veulen gezien? Zo'n prachtig compleet paardje met spillepootjes die daar als een natte kledder op de grond valt, schoongelikt wordt door de moeder en als het een beetje is bijgekomen van deze grote gebeurtenis, probeert om zijn hele hebben en houwen eens uit te proberen om te staan. Een natuurlijke neiging om boven je huidige staat uit te stijgen.
Op het moment dat het beestje staat, duwt mama het om,zodat het hele spel van voelen waar het evenwicht zit, één poot, twee poten, dat hele spel, weer opnieuw begint. En weer geeft mama het een douw, net zolang totdat de moeder tevreden is over de stevigheid waarmee dit wondertje op zijn of haar benen staat.Meestal staat het veulen na 30 minuen. De moeder graast weer verder en de kleine kan nu bij de melk en het leven begint.

In mijn mensenleven is dat totaal anders. Ook ik val wel eens om door een duw van het leven, maar gek genoeg wordt ik al troostend in die staat geknuffeld of herkend, zodat het verblijf daar op de grond wel erg aantrekkelijk wordt. Vaak ben ik ineen gezonken om daar uit te rusten van de vermoeienissen van dat opstaan. Hoe vaak kwam ik niet een uitdaging tegen en zei tegen mezelf dat deze ene keer niet zo erg was of dat ik er niets aan kon doen of dat het niet echt nodig was. Zachtende heelmeesters maken stinkende wonden zegt een bekend spreekwoord en  ik verdien al jaren mijn geld aan mensen die van beating around the bush een positieve en sociale metafoor hebben gemaakt.

Ik wil dat niet meer voor mezelf, ik wil leren en groeien. Ik wil net als dat veulentje, ongehinderd door een of andere zalvende maar destructieve stem, blijven proberen op te staan, net zolang tot ik een wankel en broos evenwicht bereik, dat langzaam zal groeien en mij zal uitnodigen om de volgende stap te zetten, namelijk om de wei in te dartelen en het groene gras te proeven.

Doe Eens Wat Anders

Hoewel ik laatst iemand prachtig heb horen uitleggen dat we human beings waren en geen human doing, nadat we spontaan met een groep drie minuten in stilte hadden verkeerd, valt me op dat de meeste mensen iets willen doen. Het komen tot een handeling is vaak de hoofdmoot van al ons denken. Vandaar ook dat onze cursussen gericht op persoonlijke effectiviteit goed lopen. We willen namelijk allemaal graag iets doen en dan het liefst iets dat ook het door ons gewenste resultaat oplevert. Mooi principe.

De grote grap van het leven is dat je in je jeugd ergens voor je 7e al heel veel verschillende tactieken en strategieën hebt uitgeprobeerd en daar toch wel je favorieten hebt bepaald. Kinderen zijn buitengewoon inventief en onbevangen en bedreven in het principe "als het niet werkt, doe eens wat anders". En juist dat principe gebruik ik in de trainingzaal vaak. En iedereen begrijpt het..het is alleen moeilijk zelf te doen.

Met het uitproberen van verschillende strategieën op jonge leeftijd zijn we al heel intensief geweest in het vergroten van onze persoonlijke effectiviteit. Toen deden we dat onbewust bekwaam. Om weer dat niveau te benaderen moeten we dus bewust bekwaam omgaan met ons leerproces. We moeten onze eigen pavlov reactie herkennen (probleem leidt automatisch tot aanpak x) zodat we weer kunnen kiezen voor een aanpak die effectief is in deze situatie. En dat is vaak een goed idee, want de situatie van vandaag vraagt om andere oplossingen dan die van gisteren...

Bewust Bekwaam in het leven staan vraagt echt conditie..dat kunnen we gewoon geen 24 uur, want het kost energie. Routine kost nauwelijks energie en dat is ook de reden dat we automatiseren, maar een regelmatige check up van wat je doet is geen slecht idee. Een soort persoonlijke APK, tweejaarlijks. In een trainingzaal, met een coach, in een meditatieweek...er zijn duizenden mogelijkheden...Doe gewoon eens iets anders ;-)